Βέβαια μερικά χρόνια νωρίτερα ο Μέγας Αλέξανδρος είχε έρθει αντιμέτωπος με τεράστιες απώλειες του στρατεύματός του, δίχως να δώσει μάχη. Το 325 π.Χ., όταν επέστρεψε από την Ινδία έχασε τα τρία τέταρτα του πεζικού του.
Μέσα σε εξήντα ημέρες πέθαναν βασανιστικά από φοβερές ασθένειες, κακή διατροφή, εξουθένωση και από τη ζέστη 45.000 στρατιώτες. Όπως ανέφερε ο Πλούταρχος, μόνο 15.000 στρατιώτες κατάφεραν να διασχίσουν τον έρημο τη Γεδρωσίας σέρνοντας μισοπεθαμένοι από την πείνα την εξαθλιωμένη τους ύπαρξη.
Οι «δρομείς» του Καίσαρα
Ο Ιούλιος Καίσαρας φημιζόταν για την ανδρεία του και δεν δίσταζε να ξεκινάει πρώτος τη μάχη. Όπως αναφέρει ο ρωμαίος Ιστορικός, Αππιανός, το 45 π.Χ. ο Ιούλιος Καίσαρας βρέθηκε στην Ισπανία για να ξεκαθαρίσει την κατάσταση με τους γιους του Πομπηίου. Ήταν το τέλος του τετραετούς εμφυλίου πολέμου και είχαν συγκεντρώσει στρατό για μια τελευταία προσπάθεια αντίστασης.
Ο Καίσαρας όμως και το ηγετικό του ταλέντο δεν τους άφησε περιθώρια. Όταν οι λεγεώνες δίστασαν να επιτεθούν στον εχθρό, ο Καίσαρας όρμησε πρώτος στο πεδίο της μάχης ενώ οι εχθροί του έριχναν αμέτρητα βλήματα. Οι στρατιώτες του ντροπιασμένοι και φοβισμένοι δεν είχαν άλλη επιλογή. Ακολούθησαν τον στρατηγό τους στη μάχη, ενώ ο Καίσαρας είχε αποκρούσει με την ασπίδα του 200 λόγχες και βέλη!
Βιβλιογραφία: Τα ρεκόρ της αρχαιότητας, Allan Klynne & Cecilia Klynne, εκδόσεις Κλειδάριθμο
Πηγή